Sahte Ok

Tanıdığım bütün kumarbazlar kendilerine göre en iyilerdi. Hiçbiri kaybettiği zaman, “ben bu defa kaybettim” diyemediler. Hep bir bahaneleri yada masalarında çamur atacak birileri vardı. Çok zeki olduklarını düşünüp etrafındakileri de küçümsemek alışkanlarıydı adeta. Parayı kazanmak için kaybetmenin riskine girmek, ayrı bir “stepne” unsuruydu onlar için ve de yerden 5-10 cm daha yukarda yaşamaları daha doğrusu kendilerini öyle hissetmeleri anlamına geliyordu bu.

Ne poker suratlılar gördüm aslında yüzlerinde ayna olan ve de ne hırsızlar; kendilerini hokkabaz zanneden.

Kendilerini kale zannedenler hiç ummadıklarını anda hayatın rest demesiyle yıkıldılar, daha da yıkılacaklar.

Oynatıcı hep kazanır, blöf yapmaz. Kaybedecekler de zaten masaya oturduklarında kaybetmişlerdir.