Özel Bu

Öz eleştri için oldukça vakit geç olmuş. Kapanmış mahalledeki tüm evlerin lambaları, çekmişler tüm perdeleri. Sobanın sıcağı nefeslerle birleşmiş, camlar olmuş yazı yazmalık. Hava da çok soğuk.

Bi kaç kedi var sadece, onlarda köşedeki çöpün dibindekileri tırtıklıyor.

Bir kadının erimiş topuk lastiklerinden çıkan ses kulağıma geliyor. O kadar sessiz ki etraf, görünmeyen birinin akordu bozuk topuk sesini duyuracak kadar.

Klarnetim küskün bir köşede, devrilmiş fotoğraf çerçevelerim ve hemen yamacımda içi boş sürahim.

Kasım, aralık'a sırnaşıyor. Her an birleşme gerçekleşebilir. Bence pozitif bir durum olmayacak ama kaderleri bu; illa Aralık üste çıkacak.

Sense şimdi büyük olasıkla son gelişinde kitaplığımdan aldığın fuardan alma imzalı kiabımı okumaktasın. Adını bilmiyorum o terliğin ama pofuduk dersem anlarsın. Onları ayağına giymiş, televizyonu sessize bağlamış, kanepede öylece uzanmışsın.
Biliyorum. Nerden biliyosun diyeceksin. E dedim ya.
Biliyorum işte :)