Pazartesi, Aralık 15, 2008

Samimi bir bardak çay

Sandığın gibi değil hiçbirşey...
Karışmış, iç içe geçmiş rüyalarım,
Midemdeki asit oranı sanki arşa değecek,
Ve en rahata erdim dediğim anda giren kramplar,
Sıçratıyor beni...
Sıçratıyor her seferinde bir öncekinden daha da yükseğe.
Bir kaşığa biraz da suya ihtiyacım var boğulmak için.
Kaç çemberden geçmişim,
Kaç savaştan çıkmışım sayısını hattırlamadığım,
Merdivenleri zorlukla çıkmış yaşlı bir adam yorgunluğuyla,
Yılmış, sınırlanmışım.
Korkutuyor gece odama giren ağaç gölgeleri,
Isırıyor beni çıplak yakalayan rüzgar,
Çok acıyor canım...
Çoook.

Hiç yorum yok: