Anka bombası oldum, kendimi şarapnellerden yarattım

Filmlerde esas oğlan stratejik açıdan çok önemli bir yere kurulmuş olan bomba düzeneğine hep kolay ulaşır. İşin zor kısmı renkli kablolardan hangisini çekerse bomba devredışı kalabilir diye düşündüğü ve uygulamaya geçtiği zamanlardır. Mavimi kırmızımı diye ter döker ama sonunda hep mutlu sona ulaşır. Genelde hepde mavidir. Esas kız herşey bitince ortaya çıkar ve tozlu topraklı olan kahraman delikanlının dudaklarına kocaman bi öpücük kondururur film biter.
Peki ben naaptım? Kahraman ben. Kırmızıyı seçtim direk...
Şahdamarımı yani. Bilerek yaptım bu seçimi üstelik binlerce alternatif vardı kendimi patlatmamak adına ama bu harakiriyi yapmayı yeğledim. Şahdamarımı çekip fiyonk yaptım, üstüne birde kördüğüm yaptım. Patladım, parçalandım belki ama anka bombası oldum ve kendimi şarapnellerden tekrar geri yarattım. Meğer makus talih ilk kez bana geçde olsa gülmüş bu sayede. Cennetteyim ben şimdi. Bizim damarı anahtarlık yaptım sallaya sallaya geziyorum... Patlak patlak geziyorum ama gülebiliyorum artık bunu dün gece daha iyi anladım...