Perşembe, Ekim 05, 2006

Güneşin denizdeki hali bir bebek gülümseyişi ...

Boğaz'a yolum düştü geçende; güneşin denizdeki hali bir bebek gülümseyişi ...
Portakal olmuş kasım'a 1 kala, biten yazın son çırpınışları, sıcak diyarlara uçup giden kuşların kanat sesiydi sanki.
Hüzün, hicaz hepsi var bunlarla beraber bu şehirde şimdi. Resim, şiir ve beste yapmak neden bu kadar kolay istanbul'da şimdi çok daha iyi anlıyorum. Bunları yapanların neden bir süre sonra İstanbul'dan kaçtıklarınıda..!
Ucuz meyhanenelerden yükselen keman, klarnet iksirleri firar pompalıyor kulaklarıma kaçmam için.
Keşke yeteri kadar cesaretim olsada kalkan ilk otobüsü çevirip güneşi kovalayabilsem.
Farklı coğrafyalar ilacı, değişikler iyi gelicek eminim, birde hayat devriyesi olmasa ensemde...
İlk fırsatta ege'de olmak istiyorum. Egeli olmak istiyorum.Ayak yakmayan kumsallarda, aylaklar gibi yan gelip yatıp, akşamı etmek ve hiç ayılmadan içmek.
Dönüşü olmayan biletle, tüm gemileri yakarak egeye gitmek istiyorum.

1 yorum:

ilkers dedi ki...

sağol cem