Boş geziyorum

Çok sevdiğim maviyi, griye dönüştürmeyi becerdiğim zamandan beri, kuşandığım duygusal silahlarımıda kapımın arkasındaki askıya astım. Kendi rızamla. Yastığımın altı boş ve gene boş çıkıyorum dışarı, korkmadan. Böylesi daha rahat oluyormuş.
Sosyalleşiyoruz hızla, intihar kuşları beslemeye başladım küçük terasta. Hep filmlerde gördüğüm basit sinekliklerden yuvaları var. İyi geldi bu meşgale. Geceleri salıyorum gökyüzüne, başımın üstünde dolaşsınlar diye, sessizce. Çığlığa kurdum onları. Herkesi uyandırmaya yetecek kadar.
Salaş hayat rahat hayat. Makyajsızım gece gündüz. Çapaklarımlada barıştım, onlarla geziyorum bu ara. Sakallarım gözlerime kadar çoğaldı, rüzgarla kaşağılıyor ellerimi içinde kaybediyorum. Beyazlar hakim oldu her yere. Ak sakallı dede olcam teklif gelirse, rüyalarda gezmek için.