Çarşamba, Ekim 25, 2006

Güle güle vançu

Uzun zamandır yanımda olan, kokusuna, yemeğine, içmesine, yanımda yaşamasına alıştığım e.cookerım yanımdan ayrıldı en sonunda. İnce hastalığıyla sahibinin üzülmesini istemeyecek kadar onurlu ve şerefli olan garip canlı dün kayboldu civarımdan, kendini uzaklara vurdu sonunda dayanamayarak. Şimdi nerdedir, çok da güç değil tahmin etmek ama eminim bu şekilde her ikimizide daha mutlu edeceği kesin.

Beraber geçirdiğimiz güzel günlerde dilinden anladığım kadarıyla her istediğini yerine getirmeye çalışıp onu sahip yerine koydum rolleri değişerek, mutlu bir canlı olması için. Gezmediği yerlerde gezdirip cinsinin sahip olamayacağı şartlarda, statüde yerlere soktum arada. Ama kaçak ama yasal. Hoş hatıralar, hafızamdan silinmeyecek şirinlikleri var. Bunun yanında hırçınlıkları ve saldırganlıkları da.

Koruduk ve korunduk onla beraber.
Bunun yanında çok da eğlendik. Şimdi maziye döneyim dersem gözler ıslanacak gene ama ne kadar asilmiş ki kendi yolunun kendi kaderinin simyacısı oldu.

Güle güle vançu. Güle güle. Sen asla unutulmazsın.

Hiç yorum yok: